Ήχος φερομένης πνοής βιαίας

counter

Του Αρχιμ. Παρθενίου Δ. Ασημίδη
κληρικού της Ι. Μ. Σιδηροκάστρου

---

Μεγάλη Δεσποτικὴ η επερχόμενη εορτὴ. Εορτάζουμε, τιμούμε, προσκυνούμε και λατρεύουμε το 3ο πρόσωπο της Θεανδρικής Τριάδος.

Το συνπροσκυνούμενο και συνδοξαζόμενο των ετέρων δύο προσώπων, το Πανάγιο και Ζωαρχικό Πνεύμα.

Το Πνεύμα, το οποίο ο Κύριος Ιησούς Χριστός, το 2ο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο οποίος ενανθρώπησε, θαυματούργησε, έπαθε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε, αναλήφθηκε εις τους ουρανούς καθήμενος εις τα δεξιά του Πατρός, υποσχέθηκε στους αγίους αυτού μαθητές ότι θα στείλει, ώστε να μείνει μαζί τους ως δύναμη και παρηγοριά. «Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανοὺς.

Ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν». Δεν θα σας αφήσω ορφανούς.

Θα ζητήσω από τον Πατέρα μου και θα σας δώσει άλλον Παράκλητο, ο οποίος θα είναι για πάντα μαζὶ σας. Αυτός θα είναι το Πνεύμα της αληθείας, το οποίο δεν μπορεί να δεχθεί ο κόσμος. Αυτός θα μαρτυρήσει για μένα, όπως εγώ μαρτύρησα και σας αποκάλυψα τον Θεό Πατέρα.

Θα μαρτυρήσει. Θα υπομνηματίσει και θα αναλύσει σε βάθος όλα όσα κήρυξε ο Κύριος. Και ως Μέγας Καλλιτέχνης θα καθαρίσει και θα επιζωγραφίσει με ζωηρά χρώματα, ανακαινίζοντας την εικόνα του Θεού, την οποία κρύβει ο καθένας μεσά του.

Θα σχηματίσει τη μορφή του Θεανθρώπου Λογου, του 2ου προσώπου της Άγιας Τριάδος, που ενανθρώπησε, έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.

Κατήλθε εκ του ουρανού ο υποσχόμενος Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας, για να μεταμορφώσει τους πάντες. Πρώτα τους αγίους Αποστόλους, που από απλούς, αγράμματους ψαράδες, τους μετέτρεψε σε δυνατούς, βροντερούς κι ατρόμητους κήρυκες του θείου λόγου. Εργάτες και μάρτυρες των, δια του Κύριου ημών Ιησού Χριστού, αποκαλύψεων.

Κατήλθε και κατέρχεται σε κάθε επίκληση για να αλλάξει κι εμάς. Γέμισε τα πάντα για να ζούμε μέσα στην χάρη Του. Όμως παρότι κατανοούμε ότι έρχεται δεν έχουμε τη δυνατότητα να το περιγράψουμε με λόγια. Αυτά είναι πολύ φτωχά.

Νιώθουμε, όμως, τις άκτιστες ενέργειες Του. Το απαλό χάδι ή τη «βιαία πνοή» της Πεντηκοστής. Όλα όσα προκαλεί η παρουσία του ζωντανού Θεού εντός μας.

Μια παρουσία η οποία γίνεται αντιληπτή, γίνεται γνωστή μέσα από τη δύναμή της. Γνωστή, συγχρόνως και άγνωστη, διότι ενώ περνά δίπλα μας και μας ακουμπά, δεν καταλαβαίνουμε, δεν συνειδητοποιούμε ότι ήταν Αυτός.

Περνά δίπλα μας. Μας αγγίζει. Τρέχει για να πληρώσει κάθε κύτταρο της υπάρξεώς μας με τη θεϊκή Του παρουσία. Ακόμη και τη σκιά μας, όπως τότε των Αποστόλων. Έφθανε και μόνο αυτή για να θαυματουργήσει.

Έπεφταν οι ασθενείς πάνω της με πίστη και λάμβαναν δια της θείας χάριτος την ίαση από την ασθένειά τους.

Όχι μόνο τη σκιά, αλλά ακόμη και τα απλά πράγματα, που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή. Όπως μ’ αυτά των αγίων μας. Σπεύδουμε ν’ αγγίξουμε απλά αντικείμενα των αγίων μας.

Να λάβουμε τη χάρη και την ευλογία που τα εμπότισε η καθημερινή τους χρήση από τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι ξεχείλιζαν Θείας Χάριτος, γιατί άφησαν την καρδιά τους ανοιχτή και το Άγιο Πνεύμα κατασκήνωσε μέσα τους.

Τέτοια θαυμαστά γεγονότα γίνονται όταν κατέρχεται τό Πανάγιο Πνεύμα. Και τα επιζητούμε.

Το επικαλούμαστε κι αυτό έρχεται. Δεν είναι δύσκολο να κατέλθει. Φθάνει μια απλή επίκληση. Κατέρχεται και φωτίζει αμαρτωλούς ανθρώπους.

Μας χρησιμοποιεί ως σκεύη δια των οποίων θα γνωστοποιήσει την παρουσία και τις αλήθειες Του. Είναι όμως τόσο λεπτό κι ευγενικό, που ο παραμικρός άσχημος λογισμός το διώχνει.

Δεν μπορεί ν’ ανεχθεί την παραμικρή κακία. Επομένως η δυσκολία έγκειται στη διατήρησή Του εντός μας.

Γεννιέται, λοιπόν το ερώτημα, πώς θα γνωρίσουμε και θα διατηρήσουμε το Άγιο Πνεύμα; Κάποτε ο πρίγκιπας Μοτοβίλωφ επισκέφθηκε τον όσιο Σεραφεὶμ του Σάρωφ.

Ο όσιος, με το διορατικό του χάρισμα, διέκρινε την απλότητα και την ειλικρινή διάθεση για μάθηση στην καρδιά του πρίγκιπα και του είπε ότι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής δεν είναι η προσευχή, οι αγρυπνίες, η νηστεία, η ελεημοσύνη, αυτά αποτελούν τα μέσα για τον πραγματικό σκοπό, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον αγιασμό μας, την απόκτηση και διατήρηση του Αγίου Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα, του είπε, εγκαθίσταται μόνο Του, αρκεί να μας βρει ανοιχτούς. Αυτό ζητά από τον άνθρωπο. Να έχει την καρδιά ανοιχτή και δεκτική του αγιασμού δια των θείων μυστηρίων, όπου γίνεται αντιληπτή η παρουσία Του.

Ο άνθρωπος σ’ αντίδωρο της ευλογίας αυτής προσφέρει την αγάπη, την πίστη, την ταπείνωση και πάνω απ’ όλα την μετάνοιά του, η οποία, όταν είναι αληθινή και ειλικρινής, αποτελεί την αρχή της συναντήσεώς του με το Θεό.

ΠΗΓΗ.ΡΟΜΦΕΑ